Anna Hryciuk – pedagog szkolny


Światowy Dzień Walki z Depresją

23 lutego obchodzimy Światowy Dzień Walki z Depresją. Ta symboliczna data zwraca uwagę na poważny problem jakim jest depresja, która coraz częściej zaczyna dotykać dzieci i młodzież. Szacuje się, że obecnie ok.10-15% młodzieży cierpi z powodu zaburzeń depresyjnych.

Depresja jak każda choroba wymaga leczenia, ponieważ nieleczona pogłębia poczucie osamotnienia, bezradności, beznadziei i w konsekwencji może doprowadzić do podjęcia przez dziecko zachowań autoagresywnych.

Zapraszam do zapoznania się z materiałami dotyczącymi depresji nastolatków

Nastoletnia depresja

Moje dziecko ma depresję


Ciałopozytywne dojrzewanie-informacje dla uczniów.

Drodzy nastolatkowie!

W ostatnim czasie, z każdej strony, w każdym medium słyszymy, jak ważna jest atrakcyjność fizyczna. Ciągle ktoś nas ocenia, mówi nam jak powinniśmy wyglądać, a jak najlepiej nie. Graficy komputerowi puszczają wodze wyobraźni retuszując zdjęcia tak, że trudno zgadnąć, czy jest na nim pani X, czy pani Y. Osoby popularne, czy zwykli użytkownicy Instagrama stosują rozmaite filtry i triki, aby wyglądać młodziej i szczuplej. Kult piękna lansowany w mediach społecznościowych powoduje, że wielu z was zaczyna wierzyć, że tylko wyglądając w określony sposób można być szczęśliwym, a to jak wyglądamy, decyduje o tym, kim jesteśmy.

Tymczasem, nasze ciała i wygląd nie powinien decydować o naszej wartości. Ważne jest dobrze czuć się w swoim ciele, akceptować je, lubić, nie ze względu na to, jakie jest, ale że po prostu jest.  Nie ma jednego ideału piękna, nie ma wzorca, do którego powinniśmy dążyć. Każdy z nas jest inny, każdy wyjątkowy. Musicie tylko w to uwierzyć.

Pomóc może wam w tym przygotowana przeze mnie prezentacja ” Ciałopozytywne dojrzewanie” Zachęcam was również do zapoznania się z kampanią „Ciało nie określa”. Znajdziecie ją na Tik toku, Instagramie oraz stronie telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111.

                                                                                                                             Anna Hryciuk-pedagog szkolny


Ciałopozytywne dojrzewanie-informacje dla rodziców.

Dojrzewanie, to czas, w którym zmienia się wygląd i ciało nastolatka. To z kolei wpływa na obraz własnej osoby i związane z tym emocje. Wielu nastolatków doświadcza w tym okresie spadku samooceny, który potęgowany jest przez promowany w mediach, portalach społecznościowych kult piękna oraz ciągłe porównywanie się z rówieśnikami pod względem wyglądu, liczby znajomych, wiedzy czy doświadczenia. Zbytnie koncentrowanie się na niedoskonałościach i niezauważanie swoich mocnych stron, powoduje, że nastolatki doświadczają wielu przykrych emocji-niepokoju, stresu, zagubienia, wstydu itp. Obserwowanie gwiazd Internetu, oglądanie ich „idealnego” życia,  „doskonałego” ciała poddanego obróbce komputerowej lub twarzy wygładzonej filtrem wpływa na przekonanie, że o tym, kim jestem, decyduje to, jak wyglądam. Nastolatek zaczyna myśleć, że coś jest z nim nie tak, zaczyna mieć wobec siebie nierealne oczekiwania, które mogą prowadzić do depresji, stanów lękowych, zaburzeń odżywiania, czy uzależnień.

Informacje o tym, jak pomóc nastolatkom w akceptacji siebie i swojego ciała znajdą Państwo w infografice ”Ciało nie określa”


Uwaga: Obcy, czyli nastolatek w domu.

Być może niektórzy z Was spotkali już „Obcego” na swojej drodze. Uczniowie widzą go w lustrze szykując się rano do szkoły, rodziców zaskakuje podczas codziennych czynności krzycząc ustami dziecka „ Ty nic nie rozumiesz!”, „ Daj mi spokój”, „ Znowu się czepiacie!”.

„Obcy”, to już nie dziecko, ale  jeszcze nie dorosły. Zmienia się jego ciało, wygląd, emocje stają się chaotyczne i niezrozumiałe, pojawiają się pierwsze miłości i nowe przyjaźnie. Rodzice z jednej strony stawiają przed nim większe wymagania, oczekują samodzielności i odpowiedzialności, z drugiej nadmiernie kontrolują, pouczają, strofują z chęci ustrzeżenia przed popełnieniem błędów. Gdy dodamy do tego presję rówieśników lub tą płynącą z mediów i portali społecznościowych okaże się, że dojrzewanie staje się dla Obcego ( i jego rodziców) prawdziwym wyzwaniem.

Aby pomóc dziecku przejść przez czas dorastania warto pamiętać, że dojrzewanie, to nie tylko burza hormonów i bunt przeciwko rodzicom oraz obowiązującym zasadom. W rzeczywistości jest ono bardzo ważnym etapem w życiu dziecka pozwalającym mu na poznawanie samego siebie, budowanie własnej tożsamości i określenie tego, co w życiu ważne. To wstęp do dorosłości, jeszcze dla dziecka obcej i nieznanej. Każda podróż w nieznane jest łatwiejsza, gdy ma się obok dobrego przewodnika. Bądźmy nim my-dorośli. Aby ułatwić Państwu ( i Wam drodzy nastolatkowie) wspólne wędrowanie zachęcam do zapoznania się z przygotowanymi przez mnie materiałami z cyklu „ Uwaga! Obcy! Czyli nastolatek w domu”.

Infografika dla rodziców: ” Burza w szklance wody „

Prezentacja dla uczniów: ” Dojrzewanie-o co w tym wszystkim chodzi?”

Anna Hryciuk-pedagog szkolny


Godziny pracy pedagoga szkolnego

Rok szkolny 2021/22

Poniedziałek

8.15-12.55 dyżur pedagoga

12.55-13.40 zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

Wtorek

10.00-12.55 dyżur pedagoga

12.55-13.40 zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

13.40-14.45 dyżur pedagoga

Środa

9.00-11.50 dyżur pedagoga

11.50-12.35  zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne

12.35-12.55 dyżur pedagoga

12.55-13.40 zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

13.40-14.35 dyżur pedagoga

14.35-15.35 rewalidacja indywidualna

Czwartek

7.45-8.45 rewalidacja indywidualna

8.45-12.55 dyżur pedagoga

12.55-13.40 zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

13.40-14.45 dyżur pedagoga

Piątek

8.00-12.00 dyżur pedagoga


Powrót do szkoły.

Drodzy Uczniowie klas I-III. W poniedziałek ponownie spotykamy się w murach szkoły. Na powitanie przygotowaliśmy dla Was krótki filmik. Obejrzyjcie go razem z rodzicami i porozmawiajcie o emocjach, które towarzyszą Wam przed rozpoczęciem nauki w szkole.

Powrót do szkoły. Film dla uczniów.


Porozmawiajmy, czyli słowa mają moc.

Niedługo minie kolejny miesiąc nauki zdalnej. Z rozmów z Wami i relacji nauczycieli wiem, że to czas dla Was trudny, związany z napięciem, zniechęceniem, zmęczeniem. Brakuje Wam kontaktu z kolegami, spotkań na przerwach, wspólnych żartów, co może wzmacniać poczucie osamotnienia i bezradności. Jednym ze sposobów na poradzenie sobie w takiej sytuacji jest rozmowa. To pierwsza pomoc jaką możemy komuś zaoferować, i z której sami możemy skorzystać. Warto także zadbać o siebie zwracając uwagę na swoje emocje i potrzeby. Jeżeli zaobserwujecie u siebie strach, niepokój, złość nie bójcie się o nich komuś opowiedzieć. Szczera rozmowa z osobą, którą darzycie zaufaniem niesie ze sobą same korzyści-pozwala zrozumieć i zaakceptować przeżywane emocje, daje poczucie bezpieczeństwa i zrozumienia, jest źródłem inspiracji i motywacji do działania.

Zapoznajcie się z prezentacją „Porozmawiajmy”, z której dowiecie się, jak prowadzić rozmowę   z osobą potrzebującą wsparcia. Myślę, że rodzice również znajdą w niej coś dla siebie.

Anna Hryciuk-pedagog szkolny

Porozmawiajmy


Zagrożenia w sieci – FOMO

Z pamiętnika zabieganej nastolatki.

Drogi pamiętniku! Miałam dzisiaj naprawdę ciężki dzień. Niewiele brakowało, a zapomniałabym o urodzinach mamy! No, ale jak się ma TYLE na głowie co ja, to chyba zupełnie normalne, jak myślisz? Mój dzień ma chyba tylko 8 godzin! Z niczym się nie wyrabiam! O mały włos nie spóźniłam się dzisiaj na lekcje, choć wstałam całkiem wcześnie. Zresztą…zaraz Ci wszystko opiszę.

Budzik zadzwonił jak zwykle o 6.30. Wstałam i sprawdziłam relację na Instagramie. Dżizas, co ta Jolka z siebie zrobiła! Brwi na pół czoła! Szybko wysłałam screena do Zuzy-„XD, nie wytrzymam”. Trochę z Zuzą popisałyśmy i poszłam zrobić śniadanie. Nie powiem, wyszło kozackie. Omlet i smoothie. Wysłałam wszystkim snapa, żeby nie zniknęły mi dni. Nie mogłam wybrać outfitu, więc zerknęłam na chwilkę na Pinteresta. Zawsze mogę tam znaleźć jakiś pomysł. Nawet się nie spostrzegłam, a była już 7.30. Mój autobus odjeżdżał za 5 minut. Biegłam jak szalona. Przed blokiem potknęłam się i wyrżnęłam jak długa. I teraz-uwaga-przypał! Zobaczył to Seba z 7c. TEN Seba. Czy mam mówić coś więcej? Lol, chyba nie. No, ale oczywiście musiałam o wszystkim napisać Zuzie, która jak na złość nie przyszła dzisiaj do szkoły. Na polskim cały czas zerkałam, czy mi odpisała. Cisza. Z tego wszystkiego nawet nie wiem, czy ten Syzyf z „Syzyfowych prac” wtoczył w końcu ten kamień na górę. Potem była matematyka i tu już się na Zuzę wkurzyłam. Przez to, że mi tak długo nie odpisywała, co chwila musiałam zerkać na telefon, bo bałam się, że może nie mam zasięgu. Nagle słyszę „ A czego ty tam Mrówczyńska szukasz w tym plecaku?” Normalnie mnie zatkało. Ta nasza matematyczka ma chyba trzecie oko. ”Kątownika, proszę pani”. „Chyba kątomierza. Zapraszam do tablicy” I co? I dostałam jedynkę, bo zupełnie zapomniałam się wczoraj nauczyć. Zresztą, nie miałam do tego głowy. Cały wieczór śledziłam relacje znajomych na insta z urodzin Seby. To już moja trzecia jedynka. Nigdy tego Zuzce nie wybaczę! Jak tak dalej pójdzie, mogę mieć problem na koniec roku. Na poprawę humoru poszłam ze znajomymi na pizzę. Nagraliśmy kilka super tik toków i przez to prawie zapomniałam o urodzinach mamy. Przyszli do nas babcia z dziadkiem. Coś tam mnie pytali o szkołę, ale w ogóle nie mogłam się skupić. Myślami nadal byłam w pizzerii. Bardzo się denerwowałam, że omija mnie taka zabawa. “Co oni tam beze mnie robią? I na dodatek nic do mnie nie piszą!”. Ciągle odświeżałam snapa, żeby sprawdzać nowe zdjęcia, ale jak na złość niczego nie dodawali. Wieczorem mama zrobiła mi dramę, że cały obiad siedziałam przy stole z telefonem. No, ale sam przyznasz, że nie mogłam inaczej. Poza tym  Jim Bardashian nadawała właśnie live. Opuścić live Jim-to w ogóle nie wchodzi w grę.

Teraz siedzę i piszę. Jest godzina pierwsza w nocy. Sprawdzę jeszcze Facebooka, bo może ktoś coś wstawił. Bolą mnie trochę oczy, kręgosłup i szyja. No i zdołowana jestem Zuzą i tym wczesnym wyjściem z pizzerii. Widziałam później zdjęcia na Instagramie-na żadnym mnie nie było. Od zawsze mówiłam, że jestem pechowa.  I na dodatek znowu nie odrobiłam lekcji…

No, ale jak się ma tyle na głowie…

Aby wytłumaczyć Wam kolejne zagrożenie w sieci, jakim jest FOMO, pozwoliłam sobie “zerknąć” do pamiętnika zabieganej nastolatki. Czy są wśród Was osoby, które rozpoznają się w osobie Alicji Mrówczyńskiej, uzależnionej od mediów społecznościowych, ciągłego relacjonowania swojego życia w Internecie i podglądania życia znajomych? Kto odważnie przyzna, że ma problem z byciem offline i uzależnieniem od smartfona?

Mimo, że historia Ali jest opisana dość humorystycznie porusza bardzo ważny problem, jakim jest FOMO, w skrócie oznaczające lęk przed odłączeniem i byciem offline. Dotyczy on wszystkich z nas, ale najczęściej dotyka nastolatków, ponieważ to dla Was telefon jest główną formą kontaktów ze znajomymi i źródłem wielu informacji. FOMO jest mocno związane z nadużywaniem smartfona i mediów społecznościowych i jak każda nałogowa czynność powoduje w naszym życiu poważne trudności.

Czy zastanawialiście się kiedyś ile czasu spędzacie w Internecie? Z badań wynika, że nastolatki spędzają w internecie średnio 4 godziny i 12 minut dziennie, a już co 8. młody człowiek osiem godzin lub więcej? Oznacza to, że typowym nastolatkom przebywanie w sieci zajmuje dwa miesiące w skali roku – a niektórym aż cztery. To dłużej niż trwają wakacje! A Ty-ile czasu spędzasz korzystając ze smartfona?

Przygotowałam dla Was infografikę, w której znajdziecie najważniejsze informacje o FOMO.

Udostępniam również link do filmiku https://youtu.be/7oSY3m02noY oraz FOMO quiz.

Rodziców  zapraszam do zapoznania się z przygotowanymi dla nich materiałami.

Anna Hryciuk-pedagog szkolny

Infografika dla uczniów

Quiz FOMO

Ulotka dla rodziców


Zagrożenia w sieci – grooming

Chciałabym Wam opowiedzieć dzisiaj pewną historię.

„ Gdzieś, kiedyś żyła sobie dziewczynka o imieniu Kasia. Była jak każda nastolatka-chodziła do szkoły, spotykała się z przyjaciółmi, rozwijała swoje pasje, wolny czas spędzała przeglądając YouTube, Facebook, Instagram, lub pisząc ze znajomymi na Messengerze. Pewnego dnia ktoś miło skomentował jej zdjęcie profilowe.  Tylu komplementów Kasia dawno nie słyszała na swój temat. Że jest śliczna, ma piękne oczy i włosy, a nawet przypomina bardzo znaną aktorkę. Te słowa podziałały na dziewczynkę jak najlepsze lekarstwo na smutki. Szczególnie teraz były jej potrzebne, ponieważ pokłóciła się z mamą, a przyjaciółka Zosia zapomniała o jej urodzinach. Z zaciekawieniem weszła na profil osoby, która do niej napisała. „Och-jaki uroczy”-westchnęła Kasia na widok zdjęcia właściciela profilu. Był nim chłopak w jej wieku. Kasia odwdzięczyła się za miłe słowa, komplementując zdjęcie użytkownika. Między nastolatkami zaczęła się wymiana wiadomości.

Kasi wydawało się, że Antek-bo tak miał na imię właściciel profilu- rozumie ją jak nikt dotąd. Nawet się nie zorientowała, kiedy wyjawiła mu swoje największe sekrety, tajemnice przyjaciółek, relacje rodzinne, przesłała zdjęcie psa, nowej sukienki. Z utęsknieniem czekała na wiadomość od Antka, wprost nie mogła bez niego żyć. Najgorsze, że nikomu nie mogła powiedzieć o tej znajomości-Antek jej zabronił. Twierdził, że taka tajemnica czyni ich relację bardziej magiczną. I chyba ta magia spowodowała, że Kasia jak po dotknięciu czarodziejskiej różdżki odbierającej wolę i myślenie wysłała chłopcu swoje zdjęcie w bieliźnie. Gdy tylko to zrobiła-czar prysł. Antek z księcia przemienił się w ropuchę, zaczął ją namawiać do spotkania, podsyłał nieprzyzwoite zdjęcia, szantażował, że roześle jej zdjęcia do kolegów z klasy. W ciągu kilku dni Kasia straciła urok znanej aktorki, oczy jej przygasły, a włosy straciły świeżość. Zauważyła to wychowawczyni dziewczynki i poprosiła ją na rozmowę.   O, jak Kasia na to czekała! Jak chciała komuś o wszystkim opowiedzieć! Wychowawczyni zaprowadziła dziewczynkę do pani pedagog. W gabinecie Kasia dowiedziała się, że padła ofiarą groomingu, czyli uwodzenia   w sieci i że nie jest niczemu winna. To zachowanie karalne i bardzo niebezpieczne. Nie była jedyną osobą ze szkoły, której przydarzyła się taka sytuacja. Marta, Patryk, Dominik- oni również spotkali się z podobnymi zachowaniami. Wychowawczyni zadzwoniła do rodziców, a pani pedagog zgłosiła sprawę na policję.                Kasia była bezpieczna.”

Historia Kasi opisuje zjawisko groomingu, czyli uwodzenia dzieci z wykorzystaniem nowoczesnych technologii komunikacyjnych. Teraz, kiedy Wasze kontakty są ograniczone i sprowadzają się głównie do Internetu jesteście bardziej narażeni na kontakty z nieznajomymi, którzy wykorzystując Waszą ciekawość, a czasami łatwowierność, będą chcieli zrobić Wam krzywdę. Wiem, że nastolatki często mają poczucie niezniszczalności  i są przekonane, że wszystko co złe, przytrafia się innym. Bądźcie jednak czujni i ostrożni. Nie wchodźcie w relacje z osobami, których nie znacie. Zastanówcie się, co ma na celu obcy dla Was człowiek, zapraszający Was do grona znajomych?

Przygotowałam dla Was infografikę, w której znajdziecie informacje na temat groomingu.

Udostępniam także link do filmiku https://youtu.be/IZAtNLspQIM

Rodziców również zapraszam do zapoznania z infografiką poruszającą problem uwodzenia przez Internet.

Anna Hryciuk-pedagog szkolny


21 listopada – Dzień Życzliwości i Pozdrowień

21 listopada przypada Dzień Życzliwości i Pozdrowień. To obchodzone w ok.180 krajach święto zostało ustanowione w 1973 roku przez braci McCormack jako wezwanie do pokoju w trwającej między Izraelem, a Egiptem wojnie. Pomysł znalazł zwolenników w wielu krajach-między innymi w Polsce, która dołączyła do jego obchodów w 2006 r.

Głównym celem tego dnia jest promowanie wzajemnej życzliwości, dobrych uczynków i pozytywnych emocji. Jego istotnym założeniem jest także powitanie w tym dniu przynajmniej  10 osób. 

21 listopada, to dzień symboliczny, gdyż bycie życzliwym dla innych nie wymaga określonego czasu lub pory. Pozytywne nastawienie, życzliwa postawa, bezinteresowna pomoc, miły gest powinny nam towarzyszyć codziennie. Człowiek życzliwy, czyli miły, lubiący innych, pomocny, uśmiechnięty czerpie ze swojego zachowania same korzyści, ponieważ częściej doświadcza życzliwości ze strony innych ludzi. Jeżeli jesteście z kimś w konflikcie, pokłóciliście się z przyjacielem lub powiedzieli komuś coś przykrego- wykorzystajcie ten dzień do naprawienia swoich relacji.

Bądźcie dla siebie życzliwi na co dzień-nie tylko od święta!

Pozdrawiam !

Anna Hryciuk

Niespodzianka dla wszystkich życzliwych!     https://biteable.com/watch/dzie-yczliwoci-2720658


20 listopada- Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka

20 listopada przypada dzień, w którym został uchwalony najważniejszy dokument stanowiący o prawach najmłodszych , czyli „ Konwencja o Prawach Dziecka”.

 Dokument, nazywany konstytucją praw dziecka obowiązuje prawie we wszystkich państwach świata. Jego celem jest poprawa losu wszystkich dzieci oraz zapewnienie im przez państwa dobrej opieki i wychowania.

A czy Ty znasz swoje prawa? Znajdziesz je w dołączonej prezentacji.

Anna Hryciuk- pedagog szkolny


Prezentacja


Międzynarodowy Dzień Tolerancji 

16 listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tolerancji ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ .

Celem tego święta jest uwrażliwienie na przejawy dyskryminacji i nietolerancji oraz zwrócenie uwagi na to, że każdy człowiek bez względu na płeć, wiek, kolor skóry, pochodzenie, stan zdrowia czy wyznanie zasługuje na szacunek i akceptację. Pamiętajmy, że tolerancja to postawa społeczna i osobista odznaczająca się poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych. Tego dnia warto zastanowić się nad własną postawą w odniesieniu do kolegów i koleżanek, czy też osób, które nas otaczają.

Zapraszam do zapoznania się z prezentacją, którą dla Was przygotowałam.

Międzynarodowy Dzień Tolerancji – prezentacja.


Ważne numery telefonów dla uczniów i rodziców

Drodzy Rodzice i Uczniowie.

Udostępniam Wam numery telefonów do instytucji świadczących pomoc dziecku i rodzinie, w tym osobom znajdującym się w stanie kryzysu psychicznego. Czas pandemii, jest trudny dla każdego z nas. Przymusowa izolacja, nauka zdalna, obawa o utratę pracy, zdrowia, ograniczone kontakty z rodziną  i przyjaciółmi  mogą generować napięcia i lęki obniżające komfort naszego życia, podnoszące poziom stresu i agresji.

Uczniu-jeżeli obserwujesz u siebie obniżony nastrój, spadek motywacji do działania, doświadczasz przemocy, obserwujesz niepokojące Cię zachowania dorosłych, potrzebujesz wsparcia, podzielenia się swoimi myślami i odczuciami skorzystaj z pomocy szkolnych specjalistów oraz nauczycieli kontaktując się z nimi na platformie teams lub przez służbową pocztę elektroniczną. Możesz także skorzystać z pomocy osób pracujących w telefonach zaufania, których numery znajdziesz  w załączonej infografice.

Rodzice– jeżeli niepokoi Was zachowanie dzieci lub najbliższych, obserwujecie zmiany w ich zachowaniu, przez apatię po nadmierne pobudzenie, doświadczacie przemocy domowej lub jesteście jej świadkami, sami znaleźliście się w stanie kryzysu emocjonalnego- szukajcie wsparcia u osób lub instytucji świadczących pomoc dziecku i rodzinie.

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę prowadząca Telefon Zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111 rozpoczęła kampanię „Pandemia przemocy”, której celem jest zapobieganie przemocy wobec dzieci i zachęcenie do reagowania w sytuacji ich krzywdzenia. Więcej informacji znajdziecie Państwo na stronie https://pandemiaprzemocy.fdds.pl/

Anna Hryciuk


Potrzebujesz rady?
Szukasz pomocy?
Zagubiłeś się w natłoku spraw?
Stawiasz sobie pytania, na które nie znasz jeszcze odpowiedzi?

Zapraszam do siebie! Razem stawimy czoła znakom zapytania 🙂

mgr Anna Hryciuk


Godziny pracy pedagoga

EMOCJE MAJĄ GŁOS – RADOŚĆ

To już ostatnia część cyklu „ Emocje mają głos”. Poznałeś do tej pory złość, smutek, lęk i strach. Dzisiaj pora na radość😊 Może Ci się wydawać, że to bardzo prosta emocja i nie wymaga szczególnego omawiania. Każdy lubi się śmiać, bawić, cieszyć…Trudno jest spotkać człowieka, który nie lubi radości. Bywa jednak, że nie zawsze potrafimy ją dostrzec, szukamy jej gdzieś daleko, wyobrażamy sobie, że radość przyniesie nam sława, nowy telefon, ilość „lajków” na facebooku czy Instagramie. Zamiast wierzyć w fikcję i retuszowaną radość na portalach społecznościowych spróbuj dostrzec ją w codziennych rzeczach, tych, które znajdują się blisko Ciebie. Dzięki temu będziesz spokojniejszy, radosny i okaże się, że jesteś prawdziwym szczęściarzem! Radość, to taka emocja, która pokazuje, co jest dla nas bezpieczne i dobre, motywuje do działania i pozwala budować relacje z innymi ludźmi. Dobra znajomość siebie, swoich potrzeb i emocji spowoduje, że może stać się naszą życiową przewodniczką. Warto jednak pamiętać, że w życiu potrzebne są nam także inne uczucia. Złość, smutek, strach też mają nam coś ważnego do przekazania. Oczekiwanie, że każdego dnia będziemy przeżywali tylko radość jest po prostu nierealne. I choć na wiele wydarzeń nie mamy wpływu, możemy sprawić, że radość częściej będzie nam towarzyszyć-wystarczy zmienić nastawienie i spojrzenie na świat oraz znaleźć sposoby na pielęgnowanie radości czy rozweselanie się. I pamiętaj-po burzy zawsze wychodzi słońce!
Na zakończenie naszych spotkań z emocjami życzę Wam wszystkim dużo autentycznej i szczerej radości oraz umiejętności jej dostrzegania we wszystkim, co Was otacza. Miejcie oczy szeroko otwarte, a zobaczycie, że codzienne, drobne sprawy (np. zabawa z psem, spotkanie z przyjaciółmi, coś pysznego do zjedzenia) potrafią być źródłem prawdziwego szczęścia😊

Don’t worry be happy
Niespodzianka dla uczniów

Anna Hryciuk-pedagog szkolny


EMOCJE MAJĄ GŁOS – STRACH I LĘK

Wiesz już, że są emocje przyjemne i nieprzyjemne. Wszystkie jednak odgrywają w naszym życiu bardzo ważne role. Strach nie należy do przyjemnych emocji, ale nie da się go jednak całkowicie usunąć z naszego życia. Jest nam potrzebny, ponieważ ostrzega przed zagrożeniem  i pomaga się przed nim uchronić. Wyobraź sobie, że idziesz ulicą, a w Twoja stronę z dużą szybkością zbliża się samochód- Twój strach każe Ci uciekać, grozi Ci realne niebezpieczeństwo! Czy już rozumiesz, jak ważna jest jego rola?

Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy niebezpieczeństwo nie jest realne, a mimo tego odczuwamy silny niepokój i napięcie. Czy znasz  osoby, które uciekają na widok muchy, pająka albo mają dreszcze na widok węża na obrazku? To, co odczuwają w takim momencie, to lęk, który pojawia mimo braku prawdziwego zagrożenia. Może pamiętasz jak denerwowałeś się przed wystąpieniem na akademii szkolnej? Bałeś się ośmieszenia, tego, że zapomnisz tekstu, trzęsły ci się ręce, drżał głos. Wtedy również przeżywałeś lęk- mimo, że nic złego się nie działo wyobrażałeś to sobie  i przypuszczałeś, że coś się wydarzy. Kiedy lęk trwa zbyt długo i jest bardzo nasilony potrafi bardzo utrudnić nam życie, nie oznacza to jednak, że nie można go oswoić. Przy pomocy dorosłych, małymi krokami możesz poradzić sobie nawet z dużym lękiem.

Więcej informacji znajdziesz w załączonej infografice.

Strach i lęk
Nie wstyd się bać

Rodziców również zachęcam do zapoznania się z  materiałami dotyczącymi lęku u dzieci.

Anna Hryciuk


EMOCJE MAJĄ GŁOS – SMUTEK

Kolejną emocją, którą chciałabym Wam przybliżyć jest smutek. Hm… pewnie już na samą myśl niektórym z was zrobiło się smutno… Obiecuję, że to minie 🙂

Smutek nie należy do przyjemnych emocji i nikt nie lubi się smucić. Moglibyśmy się nawet zastanowić, po co w ogóle jest nam potrzebny? Po pierwsze smutek pomaga nam pożegnać się z tym, co straciliśmy, albo pogodzić z tym, że pewnych rzeczy nie możemy mieć. Powoduje też, że nie tracimy energii na coś, na co nie mamy wpływu. Smutku nie należy się wstydzić!

Są smutki mniejsze i większe, są też takie, którym innym wydają się błahe, a dla Ciebie mają duże znaczenie. Niektóre z nich szybko znikają, inne na długo pozostają w naszej głowie. Często sami je pielęgnujemy myśląc o nich zbyt często, skupiając się na nich, nie myśląc logicznie. W poradzeniu sobie ze smutkiem może pomóc Ci relaksacja, rozmowa z bliskimi, płacz, wysiłek fizyczny, myślenie i przypominanie sobie miłych, radosnych rzeczy, pozytywne myślenie o sobie, dostrzeganie swoich mocnych stron. Ważne jest też dbanie o wypoczynek, odpowiednią ilość snu, zdrowe odżywianie. Dobrze też jest nazwać, to co czujemy, powiedzieć: „ Jestem smutny”,  „ To mnie zasmuca”. Jest to bardzo ważne, ponieważ często staramy się ukryć nasz smutek pod inną emocją, np. złością , co powoduje, że nasze zachowanie odbierane jest inaczej niż byśmy chcieli i nie otrzymamy właściwej pomocy.

Jeżeli Twój smutek trwa długo, a stosowane przez Ciebie sposoby nie działają- zwróć się do bliskiej Ci osoby dorosłej. Możesz też skorzystać z mojej pomocy, pisząc na maila ahryciuk@spmickiewicz.pl. Do dyspozycji masz również telefon zaufania 116 111 (czynny przez całą dobę). Dzwoniąc anonimowo pod ten numer uzyskasz fachową pomoc i wsparcie.

Zapoznaj się z materiałami, które dla Ciebie przygotowałam. Rodzice również znajdą coś dla siebie. Wszystkim bardzo, bardzo polecam rodzinny film „ W głowie się nie mieści”, który pięknie opowiada o emocjach i o tym, co się dzieje, kiedy nie dopuszczamy smutku do naszego życia (angielski tytuł filmu „Inside out” – do znalezienia w Internecie)

Anna Hryciuk- pedagog szkolny

Mój smutek
Smutek dziecka

EMOCJE MAJĄ GŁOS – ZŁOŚĆ

Emocje towarzyszą nam każdego dnia. Jedne z nich są przyjemne, inne troszkę mniej. Wszystkie jednak mają nam do przekazania ważne informacje-mówią o naszych potrzebach, dają energię do działania, pozwalają wycofać się w odpowiednim momencie.

Na pewno potrafisz wymienić kilka emocji… Smutek, złość, radość, lęk- to jedne z nich. Na pewno nie obcy jest Ci również wstyd, zadowolenie, poczucie dumy, odraza.

Emocje przeżywamy na różne sposoby. Zdarzają się jednak sytuacje, w których nie wiemy, jak z nimi postępować. Możemy wtedy zachowywać się inaczej niż zwykle, nie poznają nas wtedy rodzice, koledzy, ani my sami.

Na pewno masz wokół siebie osoby, które potrafią jeździć samochodem. Nie od razu byli w tym mistrzami – masz moje słowo! Każdy, zanim wsiądzie do samochodu, musi go najpierw poznać-dowiedzieć się, jak uruchomić silnik, otworzyć bagażnik itp. Pierwsze lekcje też od razu nie są idealne. Dopiero z czasem nabieramy wprawy w kierowaniu samochodem, choć nawet wytrawnym kierowcom zdarzają się komplikacje na drogach. Wyobraź sobie, że Twoje emocje, to właśnie taki samochód. Żeby dobrze nimi kierować musisz je najpierw rozpoznać, nazwać, a następnie uczyć się je „prowadzić”. Od dziś będę przybliżała Ci niektóre z nich.

Zapoznaj się też z materiałami o złości.

Jak pomóc dziecku radzić sobie z emocjami
Złość

Obejrzyj film, który mówi o tym, jak ważną rolę odgrywają w naszym życiu emocje (w ustawieniach filmu należy wybrać polskie napisy).

Anna Hryciuk – pedagog szkolny


31 maja Światowy Dzień Bez Papierosa

31 maja obchodzimy Światowy Dzień Bez Papierosa. Przymiotnik „ światowy” oznacza, że dotyczy wszystkich ludzi na całej ziemi. Zwraca również uwagę na poważny problem związany z paleniem papierosów, które mają bardzo szkodliwy wpływ na nasze zdrowie. W papierosach znajduje się silnie uzależniająca nikotyna, a dym papierosowy zawiera ponad 4000 szkodliwych substancji, z których 40 jest rakotwórczych . Na pewno słyszeliście o Marii Skłodowskiej Curie, polskiej Noblistce, która odkryła dwa promieniotwórcze pierwiastki-polon i rad. Jeden z nich-polon- wdychacie paląc papierosy. Inny składnik, to aceton, trujący rozpuszczalnik, zawarty w zmywaczach do paznokci. Kolejne to: naftalina- środek na mole, DDT- silnie trujący środek owadobójczy, amoniak-mocna substancja rozpuszczająca nawet metale, kadm- środek rakotwórczy wykorzystywany w budowie reaktorów jądrowych, metanol-silnie trujący alkohol i tlenek węgla. Czy wymienione substancje mogą być składnikami przepisu na zdrowie i długie życie? Zdaniem lekarzy i moim- zdecydowanie nie!

A jaka jest Wasza wiedza na temat e-papierosów? Może daliście sobie wmówić, że ich palenie nie ma żadnego wpływu na Wasze zdrowie? Jeżeli tak-warto to sprostować, ponieważ palenie papierosów elektronicznych również wpływa szkodliwie na nasz organizm. Zależy to przede wszystkim od zawartej w nich uzależniającej nikotyny, która odkłada się w mózgu oraz chemicznych mikrosubstancji ( glikol, sztuczne aromaty) oblepiających pęcherzyki płucne oraz krtań. Istnieją udokumentowane przypadki zatruć i coraz częściej spotykanych problemów oddechowych wywołanych paleniem e-papierosów.

Na koniec, chciałabym skłonić Was do krótkiej refleksji. Paląc, zabieracie sobie dwie cenne dla każdego człowieka rzeczy- zdrowie i wolność. Oddajecie je koncernom tytoniowym sięgając po papierosa, czy to z ciekawości, czy za namową kolegów, nie zdając sobie sprawy, że nałóg zaczyna sprawować nad Wami kontrolę. A wolność-to brak uzależnień.

Tego Wam życzę-365 dni bez papierosa!

Anna Hryciuk


Stres przed egzaminem

Niedawno poznaliście datę tegorocznego egzaminu ósmoklasisty. Myślę, że niektórzy z Was odetchnęli z ulgą… czekanie i niepewność potrafią być bardzo stresujące. Podobnie jak sam egzamin. Starajcie się jednak nie myśleć o nim w taki sposób. Jest on początkiem nowego etapu w Waszym życiu, pierwszym krokiem do realizacji nowych celów, spełniania marzeń, podejmowania samodzielnych decyzji, poznawania nowych ludzi i nowych siebie. Warto podejść do niego z optymizmem i bez większych obaw.

Gdyby jednak stres się pojawił w załączonej infografice znajdziecie informacje, jak możecie go oswoić.

EGZAMIN ÓSMOKLASISTY

Anna Hryciuk- pedagog szkolny


Jak się przygotować do egzaminu ( i nie tylko)?

Egzamin ósmoklasisty zbliża się dużymi krokami. W normalnych warunkach już dawno mielibyście go za sobą. Obecna sytuacja wymogła jednak zmiany, które dotyczą również nauki i życia szkolnego. Jeszcze kilka miesięcy temu nikt z nas nie wpadłby na pomysł, że będzie uczył się w domu. Nauka zdalna, bez klasy, ławek i dzwonków na lekcję? To wydawało się niemożliwe. Pokazujecie jednak, że jesteście odpowiedzialni i pracowici, potraficie się zdyscyplinować i wypełniać swoje obowiązki. W imieniu wszystkich nauczycieli bardzo Wam za to dziękuję. Może czasem brakuje Wam motywacji, jesteście rozleniwieni, a piękna pogoda zachęca do porzucenia książek, pamiętajcie jednak, że właściwe nastawienie i emocjonalne zaangażowanie, spowodują, że nauka stanie się przyjemniejsza.

Dzisiaj mam dla Was kilka podpowiedzi dotyczących efektywnego wykorzystania czasu, który pozostał do egzaminu ósmoklasisty. Pierwsza moja rada dotyczy tego, żebyście byli dla siebie dobrzy, chwalili siebie za dobrze wykonaną pracę, przestali się krytykować i podcinać sobie skrzydła. To bardzo zaniża samoocenę! Myślcie pozytywnie o sobie i o innych. Nie traktujcie nauki, jak przykrego obowiązku. Pamiętajcie- nastawienie wpływa na nasze myślenie, ono zaś na emocje, a te na nasze zachowanie.

Resztę wskazówek znajdziecie w infografice.

Proponuję Wam również wykonanie TESTU, który określi, jaki styl uczenia preferujecie i który z kanałów uczenia się jest Waszym kanałem dominującym. To bardzo pomaga w nauce.

Anna Hryciuk


Na pewno wiesz, że osoby niepełnosprawne mają takie samo prawo do godnego życia, poszanowania ich praw i tolerancji, jak Ty. Może czasem nie wiesz, jak się wobec  nich zachować, jesteś skrępowany, nie chcesz  ich urazić oferowaną pomocą. Może nawet trochę się wygłupiasz, żeby ukryć tą niepewność, mówisz rzeczy, których później żałujesz… Jestem jednak pewna, że masz w sobie gotowość i chęć do pomagania osobom niepełnosprawnym. Aby Ci to ułatwić udostępniam poradnik „Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością”, w którym znajdziesz podpowiedź, jak prosto i łatwo możesz nawiązać z nimi kontakt oraz współdziałać i współpracować w różnego rodzaju sytuacjach życiowych.

Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością

Urządzenia ekranowe

Urządzenia ekranowe, do których zaliczamy między innymi smartfony i tablety towarzyszą nam każdego dnia. Używane z umiarem i w sposób świadomy są atrakcyjnym i ważnym elementem życia dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Szczególnie dostrzegamy to w obecnej sytuacji, kiedy urządzenia te wykorzystujemy do pracy zdalnej lub zdalnego nauczania. Ułatwiają nam one również podtrzymywanie relacji społecznych, w tym kontaktów z rodziną i przyjaciółmi. Pamiętać jednak należy, że mimo usprawiedliwienia zaistniałą sytuacją, nadmiar urządzeń ekranowych nadal pozostaje zagrożeniem. Dotyczy to zarówno czasu spędzanego przed ekranem, jak i treści, z którymi stykają się dzieci.

Opracowanie domowych zasad ekranowych pozwala na wprowadzenie ładu i porządku w codzienności przepełnionej korzystaniem z urządzeń cyfrowych. Istotnym ich założeniem jest to, że dotyczą wszystkich członków rodziny. Być może na początku ich stosowania napotkacie Państwo problemy, jednak ich wprowadzenie wzmocni waszą rodzinę, pozwoli budować mocne więzi i uważną relację z dzieckiem, a także stanie się czynnikiem chroniącym dziecko przed zachowaniami ryzykownymi w sieci, w tym przed nadużywaniem internetu.

Zasad nie musi być dużo. Warto, aby uwzględniały ramy czasowe używania urządzeń ekranowych, różnorodność aktywności,odpoczynek i regenerację, czas i przestrzeń dla rodziny, kontrolę rodzicielską, edukację na temat zagrożeń w Internecie.

Pamiętajcie, drodzy Rodzice małych ( i starszych) dzieci , również o tym, że jesteście dla nich wzorem i przykładem. Skupieni na telefonach, powiadomieniach, wiadomościach tracicie to, co najcenniejsze-czas ze swoim dzieckiem. Umożliwianie kontaktu z urządzeniami cyfrowymi dzieciom poniżej 2 roku życia wpływa negatywnie na ich rozwój, a nadużywanie Internetu w przyszłości jest między innymi efektem zbyt wczesnego kontaktu z mediami lub niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych. Kiedy dziecko płacze-przytul, okaż czułość-nie uspokajaj bajką w internecie. Kiedy czekasz w poczekalni u lekarza, na starsze rodzeństwo na szkolnym korytarzu-rozmawiaj o tym, co widzisz za oknem, grajcie w gry słowne itp. Buduj bliską relację z dzieckiem opartą o życzliwą i uważną rozmowę, bądź ciekawy swojego dziecka, dzięki czemu nauczysz się rozpoznawać jego potrzeby i adekwatnie na nie odpowiadać.

Domowe zasady ekranowe
Ustalamy domowe zasady ekranowe

Fortuna kołem się toczy…

Gdybyście nie mieli już pomysłów na to, co robić z wolnym czasem,  zdajcie się na koło fortuny.  Ja muszę posprzątać biurko;)

Co dziś zrobię? – koło fortuny

Rusz mózg

Rusz mózg – zachęcam do lektury.


Telefon zaufania

Przypominam, że w razie pojawienia się problemów, z którymi nie możecie sobie poradzić, trudności rodzinnych, rówieśniczych, doświadczania przemocy, w tym cyberprzemocy macie do dyspozycji bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży. Każdego dnia, 24 godziny na dobę możecie dzwonić pod numer  116 111 lub pisać na adres 116111.pl. Czekają na was specjaliści, którzy służą wsparciem   i pomocą w rozwiązaniu pojawiających się trudności. Pamiętajcie! Każdy problem, każda sytuacja wywołująca w was silne emocje są warte tego, aby o nich porozmawiać.

Poza tym pod bezpłatnym numerem telefonu  800 080 222 działa całodobowa infolinia dla dzieci, młodzieży i ich rodziców. Swoją pomoc oferują psychologowie, pedagodzy i prawnicy. Pod adresem www.liniadzieciom.pl znajdziecie wykaz dyżurów osób świadczących pomoc w poszczególnych dniach.

Szanowni Rodzice, przypominam, że w zakładce pedagog szkolny znajdziecie adresy i numery telefonów do placówek i instytucji  świadczących pomoc dziecku i rodzinie.

Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Białej Podlaskiej świadczy w obecnej sytuacji pomoc telefoniczną pod numerem telefonu  83 343 31 23.

Anna Hryciuk   –   pedagog szkolny


Rozwijanie motywacji u dziecka

Udostępniam Państwu poradnik na temat sposobów rozwijania motywacji dziecka do nauki, co jest szczególnie ważne w sytuacji zamknięcia szkoły i konieczności nauki w domu. Zachęcam wszystkich rodziców i opiekunów naszych uczniów do zapoznania się z tymi informacjami. Mają one pomóc wszystkim w dostosowaniu się do nowej sytuacji

Rozwijanie motywacji u dziecka

Jak zorganizować dzieciom warunki do nauki w domu?

Samodzielna nauka w domu wymaga od nas niewątpliwie bardzo dużej samodyscypliny i – o czym już pisałam – dobrze rozwiniętej motywacji wewnętrznej. Pozbawieni perspektywy niezapowiedzianej kartkówki, sprawdzianu, czy odpytania przez nauczyciela stajemy się bardziej swobodni, przeceniamy swoje możliwości, niewłaściwie gospodarujemy wolnym czasem, mamy tendencje do odkładania wszystkiego na jutro… W konsekwencji w ostatnim dniu zdalnego nauczania może okazać się, że mamy mnóstwo zaległości i bardzo mało czasu na ich nadrobienie. Jak sobie pomóc w tej sytuacji?  To jasne- trzeba mieć plan! Oto małe podpowiedzi do tego, jak uczyć się skutecznie w warunkach domowych.

Pozbądź się „rozpraszaczy”

Zanim rozpoczniesz naukę, schowaj do pudełka lub szuflady wszystkie „rozpraszacze” uwagi: telefon, pilot od telewizora, smartwatch. W pomieszczeniu, w którym się uczysz, powinna panować cisza.

Nie odkładaj nauki „na później”

Tym, co najbardziej blokuje w przyswajaniu wiedzy, jest świadomość ogromnej ilości materiału. Zaczynając wcześniej i ucząc się systematycznie, nie musisz pochłaniać niewyobrażalnych porcji wiedzy w krótkim czasie. Odwlekanie nauki powoduje nawarstwianie się materiału, który trzeba jeszcze powtórzyć i ogromny stres. Pamiętaj, że efektywnie znaczy systematycznie!

Ucz się partiami

Nauka jest dużym wysiłkiem dla umysłu. Po pewnym czasie nauki „non stop” mózg zaczyna pracować na zwolnionych obrotach i zapamiętuje mniej. Dlatego łatwiej przyswoisz sobie małe porcje materiału, ucząc się regularnie. Naukę zaczynaj od najtrudniejszych lub najnudniejszych przedmiotów, przeplataj naukę przedmiotów ścisłych z humanistycznymi.

Trenuj pamięć i koncentrację

Przeznaczaj na trening tylko 5 minut dziennie. Nauczysz się szybciej skupiać i zaczniesz popełniać mniej błędów podczas rozwiązywania zadań. Oto kilka propozycji ćwiczeń:

Umyj zęby lewą ręką

Jeśli na co dzień wszystko robisz prawą ręką, wykorzystaj lewą! To pobudzi mózg do intensywnej pracy, a Ciebie zmusi do większej koncentracji. Jeśli przeważnie zaczynasz od porannego prysznica, to tym razem w pierwszej kolejności zjedz śniadanie.

Policz w myślach od 100 do 1.

Jeśli udało Ci się bez problemu, spróbuj policzyć od 100 do 1, ale co 3 liczby: 100, 97, 94 itp.

Narysuj artykuł

Wybierz sobie dowolny krótki artykuł z gazety lub Internetu. Przeczytaj go uważnie i na jego podstawie narysuj najważniejsze informacje w formie mapy myśli. Wróć do rysunku następnego dnia i spróbuj opowiedzieć treść tekstu tylko na podstawie rysunkowej notatki. Jak dużo udało się zapamiętać?

Zapisuj, notuj, obklejaj pokój

Wbrew pozorom, to wcale nie jest strata czasu! Łatwiej zapamiętasz rzeczy, które notujesz. Na egzaminie szybko przypomnisz sobie, że wzór, którego potrzebujesz do rozwiązania zadania, wisi nad Twoim biurkiem i został napisany zielonym flamastrem. Od tego już tylko mały krok do przypomnienia sobie całego wzoru.

Mów do siebie

Powtarzanie na głos znacznie przyspiesza zapamiętywanie informacji. Powtarzać należy głośno  i często. Dobrym sposobem jest przepytywanie samego siebie.

Nie lekceważ pozornie łatwych tematów

Bez kilku powtórzeń i wyraźnej intencji nauczenia się czegoś, nawet najprostsze rzeczy wylecą  z głowy.

Istotne znaczenie ma również higiena pracy i organizacja nauki. Staraj się siadać do nauki wypoczęty, wyspany, nie głodny i nie przejedzony. Wietrz pokój, zadbaj o wygodne krzesło, czyste biurko lub stół. Ważne, aby miejsce do nauki było ciche i spokojne. Pozbądź się wszystkiego, co może cię rozpraszać-wyłącz radio, telewizor, telefon wynieś do drugiego pokoju. Nic nieznaczące dla ciebie zerkanie co chwila w telefon, tak naprawdę rozprasza cię i nie pozwala się skupić. Ile takich „chwilowych” zerknięć towarzyszy twojej nauce? Pięć, dziesięć, dwadzieścia? Wiesz ile to minut? Tym, co na pewno pomoże ci w racjonalnej nauce jest właściwe planowanie nauki. Zrób plan, według którego chcesz się uczyć, a przekonasz się ile na tym zyskasz.


Dla zainteresowanych udostępniam tutorial dotyczący domowej szkoły

Domowa szkoła

Mam nadzieję, że skorzystacie z moich propozycji, a nauka w domu, w tej nowej dla nas sytuacji, nie będzie  sprawiała wam trudności. To czas, w którym możecie odkryć swoje umiejętności i zdolności, sprawdzić się jako organizatorzy swojego czasu, trenerzy motywacji wewnętrznej. Pamiętajcie! Wiecie, umiecie, potraficie! Musicie tylko chcieć.

Rodzice młodszych uczniów, to wskazówki również dla Was. Zadbajcie o to, aby nauka zdalna przynosiła Waszym dzieciom dużo radości i satysfakcji. Nie przedstawiajcie jej jako przykrego obowiązku, ale jako szansę na rozwój i zdobywanie nowych umiejętności. Uświadamiajcie dzieciom, że czas, który teraz spędzają w domu, to nie ferie lecz specyficzna rzeczywistość szkolna wymuszona nową sytuacją. Pozdrawiam wszystkich małych i dużych oraz ich Rodziców!

Strony internetowe  wspierające nauczanie w warunkach domowych polecane dla młodszych uczniów:


Czym jest koronawirus? Przystępne informacje dla najmłodszych uczniów.

Ogłoszona pandemia koronawirusa nie pozostaje bez wpływu na emocje każdego z nas. Lęk, zdenerwowanie, smutek, niepewność mogą pojawić się również u naszych dzieci, które szybko wyczuwają i przejmują nasze emocje. Młodsze dzieci odbierają  świat w bardzo dosłowny sposób,  nie potrafią weryfikować usłyszanych informacji, czy właściwie interpretować zachowania rodziców. Sytuacja nowa i niezrozumiała dla dziecka może budzić nadmierny lęk lub wzmacniać go u dzieci silnie lękowych.

Udostępniam Państwu poradnik opracowany przez kolumbijską psycholog, który ułatwi Wam rozmowę z dzieckiem na temat koronawirusa i przeżywanych przez nie emocji.

Poniżej znajdą Państwo kilka wskazówek dotyczących rozmowy z dzieckiem.

  1. Bądź spokojny, opanowany– zadbaj o samego siebie, swój spokój oraz rzetelne informacje na temat wirusa, znajdź odpowiedni moment do rozmowy.
  2. Bądź źródłem informacji– dzieci chcą wiedzieć. Unikanie rozmowy, szepty, zmienianie tematu nie spowodują, że problem przestanie istnieć, a może nasilić lęk u dziecka.
  3. Odpowiadaj na pytania -jeżeli dziecko pyta, oznacza to, że Twoje zdanie jest dla niego ważne. Jest to również moment, kiedy możesz spytać dziecko o to, co czuje, jakie emocje przeżywa.
  4. Uspokajaj, bądź dostępny- jeżeli dziecko zadaje dużo pytań, może to oznaczać, że sytuacja wywołuje u niego silny lęk. Zdobycie rzetelnych informacji w ilości odpowiedniej do wieku dziecka, Twój spokój i opanowanie ułatwią mu oswojenie się z nową i niezrozumiałą sytuacją. Dzieci silnie lękowe mogą bardziej potrzebować Twojego wsparcia. Zastanówcie się, jak możecie poradzić sobie z przeżywanym lękiem? Sposobem może być rysunek ze śmiesznym wirusem, ułożenie wspólnego opowiadania z wirusem w roli głównej. Zachęcaj dziecko do tego, aby przychodziło do Ciebie w każdej chwili kiedy poczuje niepokój, daj mu pewność, że jesteś obok. Może zdarzyć się też tak, że dziecko całkowicie zbagatelizuje problem. Wtedy należy zadbać o uświadomienie mu jego roli w zapobieganiu rozprzestrzeniania się wirusa- o konieczności mycia rąk, unikania wychodzenia z domu, podstawowych zasadach higieny itp.
  5. Zachowaj rutynę dnia– zachowanie dotychczasowych rytuałów, oczywiście z ograniczeniami wymuszonymi zaistniałą sytuacją, ułatwi dziecku codzienne funkcjonowanie. Pomimo utrudnień związanych z koniecznością pozostania w domu spróbujcie efektywnie wykorzystać wspólny czas- grajcie w gry, czytajcie książki, kształtuj u dziecka nowe umiejętności poszerzające jego samodzielność (prasowanie, przygotowywanie posiłków itp.)Cieszcie się sobą.

 Anna Hryciuk- pedagog szkolny

Cześć – jestem wirus (poradnik)

Dziecko w sytuacji rozwodu

Rozwód rodziców jest sytuacją, która nie pozostaje bez wpływu na dziecko i jest dla niego bolesnym przeżyciem. Nie zawsze jednak rozstanie rodziców  musi działać na dzieci niszcząco. To, w jaki sposób przejdą one przez rozwód w dużej mierze zależne jest od tego, w jaki sposób przechodzą przez niego dorośli. Ważne jest, aby w sytuacji rozwodowej otoczyć dziecko opieką i wsparciem, zapewnić poczucie bezpieczeństwa, unikać obarczania winą za zaistniałą sytuację, czy też wciągania w konflikty miedzy małżonkami, nie manipulować dzieckiem, unikać krytykowania drugiego rodzica, nie oczekiwać od dziecka opowiadania się po którejś ze stron, bycia powiernikiem czy mediatorem między rodzicami. Ważne jest także rozdzielenie spraw rodzicielskich od małżeńskich, zapewnianie dziecka, że jest dla swoich rodziców najważniejsze.

W celu poszerzenia wiedzy na temat sytuacji dziecka  w sytuacji rozwodu, zachęcam Państwa do zapoznania się z poradnikiem Dziecko w rozwodzie

Anna Hryciuk- pedagog szkolny


Uzależnienie behawioralne

Przez długi czas pojęcie „ uzależnienie” kojarzone było z zażywaniem substancji psychoaktywnych. Od niedawna coraz częściej mówi się o uzależnieniach behawioralnych związanych z silną potrzebą wykonywania określonych czynności, np. korzystania z mediów elektronicznych, robienia zakupów, grania w gry hazardowe itp. Pomimo podejmowania wielu prób, osobie uzależnionej trudno jest kontrolować swoje zaangażowanie w wykonywane czynności, a konsekwencje np. nałogowego grania w gry komputerowe przenoszą się na wszystkie sfery jej życia. Niestety, mimo tego, że wyniki badań wskazują, iż postęp cywilizacyjny i konsumpcyjny styl życia sprzyjają nasileniu występowania uzależnień behawioralnych, problem ten jest często lekceważony. W celu pogłębienia wiedzy na ten temat   zachęcam wszystkich do zapoznania się z udostępnionymi publikacjami.

Anna Hryciuk- pedagog szkolny

Nałogowy HAZARD
Nadużywanie KOMPUTERA i INTERNETU
Uzależnienia BEHAWIORALNE
Jak chronić dziecko przed NAŁOGOWYMI ZACHOWANIAMI?

„Cyberprzemoc- włącz blokadę na nękanie”- poradnik dla rodziców

Cyberprzemoc, to zjawisko bardzo powszechne w Internecie. Ponad połowa uczniów korzystających z Internetu była świadkiem różnych form agresji w mediach społecznościowych. 7-11% z nich doświadczyło cyberprzemocy.

Najczęściej występujące formy cyberbullyingu to:

  • agresja słowna ( wulgarne, ośmieszające komentarze, czasami zastraszające, wyzywanie innych)
  • upublicznianie ośmieszających, przerobionych zdjęć lub filmików
  • wykluczenie z grona znajomych w sieci, celowe ignorowanie czyjejś aktywności w Internecie
  • złośliwe i przykre komentarze na profilach społecznościowych
  • włamania na konto w celu zamieszczenia obraźliwych postów lub zdjęć w imieniu właściciela profilu

Przemoc doświadczana w Internecie jest bardzo często przedłużeniem konfliktów występujących w środowisku rówieśniczym dziecka, w klasie lub szkole, dlatego też istotne znaczenie ma codzienna rozmowa z dzieckiem i okazywanie mu zainteresowania jego sprawami.

Negatywne skutki cyberprzemocy dotyczą wielu sfer- psychicznej, somatycznej, społecznej i mogą trwać przez wiele lat, nawet po zaprzestaniu niewłaściwych zachowań. W celu ochrony dziecka przed cyberbullyingiem należy rozmawiać z nim  o tym, co się dzieje w Internecie,  formach cyberprzemocy i sposobach reagowania w sytuacji nękania. Zapewnijmy dziecko, że zawsze będziemy je wspierać i w każdym momencie może zwrócić się do nas, gdy coś go zaniepokoi lub zdenerwuje. W przypadku młodszych dzieci zadbajmy o zainstalowanie programów kontroli rodzicielskiej, które pomogą zabezpieczyć je przed szkodliwymi treściami i kontaktami w Internecie.

W celu poszerzenia wiedzy zapraszam do przeczytania poradnika „Cyberprzemoc- włącz blokadę na nękanie”


Bezpłatna infolinia

Od 1 października 2019 r. działa nowa całodobowa, bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży i ich opiekunów. Pod numerem telefonu 800 080 222 można uzyskać profesjonalną pomoc doświadczonych psychologów, pedagogów i prawników.

Jeżeli masz problemy w domu, szkole, w relacjach rówieśniczych skorzystaj z pomocy specjalistów, którzy wysłuchają Cię, wesprą i udziela profesjonalnego wsparcia.  Na stronie www.liniadzieciom.pl znajdziesz wykaz dyżurów osób świadczących pomoc w poszczególnych dniach. Jeżeli nie chcesz rozmawiać przez telefon możesz napisać maila lub porozmawiać z pracownikami infolinii na czacie.


Fonoholizm – uzależnienie od telefonu

Nowe technologie stały się nieodłącznym elementem naszego życia. Internet, komputer, smartfon pełnią w dzisiejszych czasach wiele pozytywnych funkcji , pod warunkiem, że korzystamy z nich  w sposób racjonalny. Dotyczy to głównie dzieci i młodzieży, którzy są szczególnie podatni na negatywne skutki używania wysokich technologii, w tym na uzależnienie od telefonu tzw. fonoholizm.

W linkach umieszczonych poniżej możecie Państwo znaleźć przydatne informacje na temat tego problemu i wskazówki do pracy ze swoim dzieckiem.

Informacja dla rodziców
Rodzinny przewodnik po cyfrowym świecie
Mama, tata, tablet

Depresja dzieci i młodzieży

23 lutego obchodzony jest Dzień Walki z Depresją. Jest to choroba, która coraz częściej dotyka dzieci  i młodzież. Obecnie cierpi na nią 3-5 % nastolatków, zaś do 18 roku życia około 20 % z nich będzie miało przynajmniej jeden epizod depresji.  Zapraszam do zapoznania się z materiałami dotyczącymi depresji dzieci i młodzieży.

Anna Hryciuk-pedagog szkolny

Depresja dzieci i młodzieży
Nastoletnia depresja – poradnik dla rodziców

Jak kochać i wymagać?
Rodzicielstwo to wyzwanie, uważaj żeby czegoś nie przegapić.
Cyberprzemoc – co to właściwie jest?
Ośrodki i instytucje świadczące pomoc dziecku i rodzinie.
Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka.
Przyjmuje leki, czy bierze?
21 listopada Dniem Życzliwości
Jak chronić dziecko przed szkodliwymi treściami w Internecie?